Prawidłowe działanie wszystkich narządów w ludzkim ciele wymaga codziennego dostarczania do organizmu odpowiednich dawek mikro- oraz makroelementów.

Miedź to jeden z pierwiastków, którego nie może zabraknąć w codziennej diecie. Odpowiada głównie za tworzenie i prawidłową funkcję czerwonych krwinek, a także za metabolizm tłuszczów.

Zbyt niski poziom miedzi może również przyczynić się do zwiększenia częstotliwości migren.

Z biologicznego punktu widzenia miedź odgrywa wiele istotnych funkcji.

Bierze udział

• w syntezie hemoglobiny 
• razem z żelazem uczestniczy w transportowaniu tlenu do każdej komórki,
• wpływa na pracę mózgu – zdolność myślenia, zapamiętywania, kreatywność
• wpływa na przesyłanie impulsów nerwowych i poziom neuroprzekaźników
• wchodzi  w skład wielu enzymów
• zwiększa odporność organizmu
• chroni przed wolnymi rodnikami
• zapobiega chorobom serca i układu krążenia
• jest niezbędna do tworzenia melainy, pigmentu decydującego o kolorze skóry i włosów (siwienie może oznaczać brak miedzi)
• bierze udział w syntezie kolagenu, elastyny czyli wpływa na jakość skóry

• odgrywa kluczową rolę w powstawaniu oraz prawidłowej pracy czerwonych krwinek,
• jest niezbędna do wzrostu i zdrowia kości,
• bierze udział w tworzeniu silnej i elastycznej tkanki łącznej,
• bierze udział w tworzeniu prostaglandyn – hormonów odpowiedzialnych za prawidłową pracę serca oraz kontrolowanie ciśnienia krwi,
• hamuje rozwój bakterii.

JAKIE MOGĄ BYĆ PRZYCZYNY NIEDOBORU MIEDZI W ORGANIZMIE?

Miedź wchłaniana jest w bliższych odcinkach jelita cienkiego w postaci związków nieorganicznych lub w kompleksach z białkami, a wykorzystywana jest na poziomie 35%-70%. Absorpcja miedzi może zostać opóźniona przez działanie nadmiaru cynku, molibdenu, kadmu, fluoru fosforu, wapnia i żelaza, kwasu fitynowego oraz siarczków. Do niedoboru miedzi może dojść:

• u osób źle odżywionych (często niemowląt) z częstymi biegunkami,
• u osób odchudzających się,
• w przypadku nadmiernego stosowania suplementów, zawierających składniki zaburzające przyswajalność miedzi,
• w zaburzeniach wchłaniania miedzi,
• w długotrwałym leczeniu kortyzolem.

MIEDŹ – OBJAWY NIEDOBORU

• może powodować niedokrwistość spowodowana zmniejszoną wchłanialnością żelaza z układu pokarmowego.
• nadpobudliwość ruchowa,
• problemy z zapamiętywaniem oraz koncentracją,
• zaburzenia oddychania,
• obrzęki,
• zwiększona podatność na infekcje, a także
• zwiększenie kruchości kości i zaburzenia wzrostu.

Na niedobór miedzi szczególnie narażone są osoby znajdujące się na ścisłych dietach. Objawem niedoboru miedzi może być również zwiększenie częstotliwości migren.

Często u różnych pacjentów migreny są wywoływane przez bardzo różne pokarmy. Najczęściej wymieniane są: sery żółte i pleśniowe, czekolada, wino, zwłaszcza czerwone oraz owoce cytrusowe.

MIEDŹ – OBJAWY NADMIARU

Ze względu na niedużą ilość tego pierwiastka w produktach spożywczych, przedawkowanie miedzi jest raczej rzadkością. Do przedawkowania może dojść w wypadku regularnego picia „miękkiej” wody kranowej, dostarczanej do mieszkania starymi rurami miedzianymi.

ZAWARTOŚĆ MIEDZI W 100 gramach WYBRANYCH PRODUKTÓW:

ziarna sezamu – około 8 mg
ostrygi – od 1 do 8 mg
kakao – około 3,7 mg
nasiona słonecznika – około 1,9 mg
pestki dyni – około 1,6 mg
płatki owsiane – około 0,5 mg
drożdże piekarskie – 5 mg
suszone pomidory – 1,4 mg
śledź w oleju – około 0,25 mg
ryż biały – około 0,17 mg
makrela wędzona – 0,16 mg
czekolada gorzka – 0,16 mg
burak – 0,1 mg

DIETA W MIGRENIE, CZYLI JAK SIĘ POZBYĆ BÓLU GŁOWY

Miedź jest lepiej przyswajana z białka zwierzęcego niż białka roślinnego. Jej przyswajanie zwiększają węglowodany (glukoza i skrobia, w mniejszym stopniu fruktoza). Natomiast żelazo, cynk, wapń i fosfor zmniejszają jej wchłanianie. Zmniejszają je także fityniany, błonnik pokarmowy i związki siarki, a także białka mleka i jaj oraz warzywa z rodziny kapustowatych. Produkty spożywcze zawierające duże ilości fluoru czy kadmu także mogą przyczyniać się do mniejszej wchłanialności miedzi.

Co jeszcze powodować może migrenowe bóle głowy?

Przetworzone jedzenie bogate w substancję wzmacniającą zapach i smak – glutaminian sodu, a także wędliny konserwowane azotanami, co potwierdzili naukowcy pod kierunkiem prof. Vincenta Martin z University of Cincinnati College of Medicine w Cincinnati (Ohio, USA), dokonując przeglądu ponad 180 prac naukowych na temat zależności między dietą a migrenami.

Dobre efekty w zapobieganiu migrenom można uzyskać, stosując dietę bogatszą w kwasy tłuszczowe omega-3, których źródłem są m.in. tłuste ryby morskie czy olej lniany, a uboższą w kwasy tłuszczowe omega-6, obecne w olejach roślinnych takich, jak słonecznikowy, rzepakowy, kukurydziany.

Dodatkowo na migreny może wpływać brak witamin z grupy B, szczególnie B2 (ryboflawina), B6 (pirydoksyna) i B12 (cyjanokobalamina) czy magnezu. Do codziennej suplementacji warto jest wprowadzić koenzym Q10, omega3 oraz antyoksydanty.